GŁÓWNA SIEDZIBA MUZEUM
Siedzibą Muzeum od maja 2014 r. jest zabytkowa kamienica mieszczańska przy ulicy Łukasiewicza 10, zbudowana na przełomie XIX i XX w. Do czasów II wojny światowej zamieszkiwana była przez strzyżowian pochodzenia żydowskiego. Po wojnie zlokalizowano w niej m.in. mieszkania socjalne i MOPS.
W głównym budynku znajduje się obecnie siedem sal ekspozycyjnych:
W głównym budynku znajduje się obecnie siedem sal ekspozycyjnych:
- sala poświęcona pamięci prof. Zygmunta Leśniaka, historii gromadzenia zbiorów muzealnych i dziejom szkolnictwa w Strzyżowie. Na uwagę zasługuje kącik poświęcony tajnej, nielegalnej organizacji młodzieżowej - Demokratycznej Armii Krajowej, działającej m.in. na terenie Strzyżowa. Znajduje się tu również ekspozycja paleontologiczna.
- teatralizowana wystawa czasowa "Klimat domu i twórczości Wojciecha Weissa" w reżyserii Jarosława Figury. Na ekspozycji zgromadzono meble i przedmioty wśród których żył i tworzył kiedyś artysta, przekazane do strzyżowskiego muzeum przez jego spadkobierców. Klimat mieszkania artysty tworzy w równym stopniu światło, jak również dźwięk i muzyka.
- sala poświęcona dawnym władzom miejskim Strzyżowa, w której obok portretów burmistrzów z XIX i XX w., prezentujemy również zrekonstruowane wnętrze domu mieszczańskiego z przełomu XIX i XX w.
- sala składająca się z trzech części: 1) wystawy poświęconej mieszkańcom, w tym pisarce i malarce Karolinie Urbanowicz z Kożuchowa, a także fotografie, odznaczeni i dokumenty dotyczące żołnierzy z terenu Ziemi Strzyżowskiej-uczestników walk na frontach I wojny światowej 2) wystawy czasowej "Strzyżów. Historia miasta i mieszkańców" 3) wystawy archeologicznej poświęconej pradziejom, okresowi średniowiecza i czasom nowożytnym w regionie.
- izba pamięci profesora Franciszka Chrapkiewicza z Godowej, światowej sławy naukowca, biochemika, żyjącego obecnie we Francji. Na wystawie, w dwóch salach zgromadzono m.in. pamiątki, odznaczenia, dokumenty oraz togi profesorskie, zaaranżowano również gabinet Profesora.
- sala etnograficzna, w której eksponowane są zabytki kultury ludowej okolic Strzyżowa z 2. połowy XIX i XX w. Są to głównie narzędzia, meble, przedmioty codziennego użytku, stroje, a także drewniane rzeźby.
TUNEL SCHRONOWY
We wschodniej części miasta znajduje się obiekt architektury militarnej – tunel schronowy wraz z obiektami pomocniczymi. Wchodził on w skład całego kompleksu schronowego Fűhrerhauptquartier – Anlage Sűd wzniesionego również w Stępinie-Cieszynie. W odróżnieniu od pozostałych schronów kolejowych na terenie Polski, schron w Strzyżowie ma charakter tunelowy. Został on przekopany pod Żarnowska Górą.
Zespół tunelu schronowego w Strzyżowie został zaprojektowany i zbudowany przez niemiecką firmę "Organisation Todt" w okresie pomiędzy wiosną 1940 r.
i latem 1941 r. W skład zespołu w Strzyżowie wchodziły: tunel schronowy dla pociągu sztabowego, bierne schrony zaplecza technologicznego, tunel instalacyjny, 1-torowa bocznica kolejowa, drewniany peron pomiędzy tunelem a stacją kolejową oraz grobla o nieznanym przeznaczeniu. Z obiektów zachowały się: tunel schronowy wraz z tunelem instalacyjnym oraz schrony zaplecza technologicznego.
Tunel schronowy jest budowlą w całości podziemną na rzucie wydłużonego prostokąta o łącznej długości 438 m, posiada przekrój kolisty o średnicy 8,87 m. Ściany boczne są betonowe, a w części żelbetowe. Sklepienia zostały wykonane z cegły klinkierowej na zaprawie cementowej. Wlot i wylot tunelu zamykają żelbetowe zapory z prostokątnymi portalami o szerokości 5,4 m i wysokości 4,5 m, w których zamontowano potężne dwuczęściowe drzwi żelazne z wywietrznikami w górnej części (element oryginalny zachowany do dziś) i obudowanymi wejściami strażniczymi po obu stronach tunelu.
W dniach 27-28.08.1941 r., w związku ze spotkaniem Hitlera z Mussolinim w Stępinie, w tunelu strzyżowskim bazował pociąg sztabowy Hitlera "Amerika". W 1944 r. w tunel został opanowany przez partyzantów AK.
Zespół tunelu schronowego w Strzyżowie został zaprojektowany i zbudowany przez niemiecką firmę "Organisation Todt" w okresie pomiędzy wiosną 1940 r.
i latem 1941 r. W skład zespołu w Strzyżowie wchodziły: tunel schronowy dla pociągu sztabowego, bierne schrony zaplecza technologicznego, tunel instalacyjny, 1-torowa bocznica kolejowa, drewniany peron pomiędzy tunelem a stacją kolejową oraz grobla o nieznanym przeznaczeniu. Z obiektów zachowały się: tunel schronowy wraz z tunelem instalacyjnym oraz schrony zaplecza technologicznego.
Tunel schronowy jest budowlą w całości podziemną na rzucie wydłużonego prostokąta o łącznej długości 438 m, posiada przekrój kolisty o średnicy 8,87 m. Ściany boczne są betonowe, a w części żelbetowe. Sklepienia zostały wykonane z cegły klinkierowej na zaprawie cementowej. Wlot i wylot tunelu zamykają żelbetowe zapory z prostokątnymi portalami o szerokości 5,4 m i wysokości 4,5 m, w których zamontowano potężne dwuczęściowe drzwi żelazne z wywietrznikami w górnej części (element oryginalny zachowany do dziś) i obudowanymi wejściami strażniczymi po obu stronach tunelu.
W dniach 27-28.08.1941 r., w związku ze spotkaniem Hitlera z Mussolinim w Stępinie, w tunelu strzyżowskim bazował pociąg sztabowy Hitlera "Amerika". W 1944 r. w tunel został opanowany przez partyzantów AK.
GALERIA MIEJSKA
Galeria Miejska zlokalizowana jest na poddaszu kamienicy Rynek 15 w narożniku południowo-wschodnim Rynku. Zajmuje dwie sale w których prezentowane są różnorodne wystawy czasowe, odbywają się tam również warsztaty muzealne i spotkania.
SYNAGOGA
XVIII-wieczna synagoga od roku 1964 pełni funkcję Biblioteki Publicznej. Wewnątrz znajduje się ekspozycja stała „Historia Judaizmu w Strzyżowie” zaaranżowana w centralnej części obiektu, wyznaczonej czterema filarami – w bimie. Jest to jedyne miejsce w obiekcie, gdzie na sklepieniu zachowała się oryginalna polichromia.
